Baukje Spaltro
beeldend kunstenaar










Baukje Spaltro verzorgt ook tekenworkshops en tekendialogen voor scholen. In de CITYMAP workshop werken grote groepen aan een grote tekening waarin een maatschappelijke vraag wordt onderzocht. De antwoorden worden in de grote tekening getekend. Zo ontstaat de CITYMAP van de klas. Meer informatie op www.norbau.nl
PANORAMA:
De waarneming en beleving van de omgeving. Ik heb altijd de behoefte gehad, mijn visie op mijn omgeving in kaart te brengen. Ik raak geïnspireerd door de actuele (fysieke/mentale) ruimte. Vaak neem ik een (panorama) foto, om de omgeving op een later tijdstip beter te kunnen zien. Zo maak ik beelden, landschappen vol representaties van mijn waargenomen omgeving: harde en zachte panorama’s.
Het ‘harde’ panorama is een vertegenwoordiging van de fysieke ruimte en refereert naar de direct waarneembare stad van gebouwen en asfalt. Het ‘zachte’ panorama slaat op de beleving, de subjectieve ervaringen en verwachtingen van gebruikers van een plek. Het betekent ook ‘Overzicht’, in de zin van: evaluatie, een samenvatting van een feit, een periode.
Hier een selectie panoramaschilderijen uit de afgelopen vijf jaar.
Tussen 2005 en 2008 heb ik in Amsterdam gewerkt aan BAUC (Breitner Amsterdam Under Construction), een ode aan de ‘harde’ stad vol grote bouwputten. In 2008 heb ik in INCANTO de kleuren en mijn beleving van de Toscaanse landschappen geschilderd. Hier heb ik de eerste zachte panorama’s gemaakt. Sinds 2009 werk ik aan ‘zachte’ panorama’s: in KANTIJ. Geef me een sluier van kant, die mijn perceptie omhult. Bossen met contouren van mensen erin. Welk beeld te volgen? Natuur of mens? Voor of achter focussen? Getekend of geschilderd, wat wordt zichtbaar?
Is de werkelijkheid in een panorama niet altijd dubbel interpreteerbaar?
Baukje Spaltro, juni 2011
PANORAMA:
About the perception and experience of the own environment. I’ve always felt the need, to paint my vision of my environment: achieving mapping. I am inspired by the actual (physical / mental) space. Often I take a (panorama) photo of the environment, and look at it in a later date to see it consciously better. I make images, landscapes full of representations of my perceived environment: hard and soft landscapes.
The ‘hard’ panorama is a representation of the physical space and refers to the observable form of city buildings and asphalt. The ‘soft’ panorama refers to the experience, the subjective experiences and expectations of users of a place.Panorama is also a ‘Summary’ in the sense of evaluation, a summary of an event, a period.
Here some panoramic pictures from the past five years. Between 2005 and 2008 I worked in Amsterdam on BAUC (Amsterdam Breitner Under Construction), a tribute to the ‘hard’ city full of
constructions views. In 2008 I painted my series INCANTO, in the colors of my perception of the Tuscan landscapes. Here I made the first soft panoramas. Since 2009 I work on ‘soft’ views: in KANTIJ. Give me a lace veil that envelops my perception. Forests with outlines of people inside. What image to follow? Nature or man? Front or back focus? Drawn or painted, which is visible?
Is the Reality not always double-interpretable?
Baukje Spaltro, june 2011